C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
La Mia Martini, nóm 'd art dla Domenica Rita Adriana Berté dita Mimì (Bagnàra Càlabra, 20 ad Setémbar dal 1947 - Cardàṅ a 'l Camp, 12 ad Maǵ dal 1995), l'è stada na cantànta itagliàna. Soquànti vòlti 'l à anc scrit i tèst di sò braṅ.
Surèla più granda dla Loredana Berté, nada in dal sò stés dè e méś, l'è cgnusùda p'r èsar stada una dal vóś più bèli e impurtànti dla mùśica itagliàna. Dóna turmintàda, artìsta instènsa e rafinàda, la gh'à abû na caréra dimóndi lunga tacàda in dal 1963 druànd al nóm ad “Mimì Berté”. Sōl in dal 1971 l'à tacâ a far-as ciamàr “Mia Martini”.
I sò disc i èṅ stâ distribuî anc a 'l èstar in paéś cuma la Spaggna, la Frància, la Germâgna e 'l Giapòṅ in dua in dal 1977 l'à partecipâ e vins a 'l „Fèstival mundiàł dla canta pupulàra“ ad Tòkyo c'n al braṅ Ritratto di donna. In Itàglia l'à tòlt part a sinc edisiòṅ dal Fèstival ad Sanremo cantànd soquànt di sò braṅ più cgnusû (insém a Piccolo Uomo, Donna sola, Inno e Minuetto), E non finisce mica il cielo (1982), Almeno tu nell'universo (1989), La nevicata del '56 (1990), Gli uomini non cambiano (1992) e Stiamo come stiamo (1993) insém a sò surèla. La n à mai vins ma l'à almànc purtâ a cà tri prèmi dla crìtica.
Par lē i aṅ scrit di artìsta cuma Biagio Antonacci, Claudio Baglioni, Dodi Battaglia, Lucio Battisti, Gianni Bella, Dario Baldan Bembo, Giancarlo Bigazzi, Franco Califano, Riccardo Cocciante, Paolo Conte, Fabrizio De André, Francesco De Gregori, Ivano Fossati, Enzo Gragnaniello, Bruno Lauzi, Mango, Amedeo Minghi, la Mariella Nava, Maurizio Piccoli, Mogol, Enrico Ruggeri, Shel Shapiro, Umberto Tozzi e Antonello Venditti.
In dal mónd dal spetàcul l'è stada da spés misa da na banda parchè dimóndi parsòni i dgìvan ch'la purtìs sfiga e lē l'à patî tut cla cativèria lè[1].
La Mimì l'è stada catàda mòrta in dla sò cà in pruvìnsa 'd Varéś al 14 ad Maǵ dal 1995. La gh'iva sōl quarànta-sèt an.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search